Over klanten praat je niet. Een uitzondering maakte Eugene Roorda in het illustere boekje over Dirk van der Broek: Kogelharde spruiten. Die komt er dus bij Dirk niet meer in.
Praten over je klanten dat doe je niet. Ik maak een uitzondering voor Loete. Een startende onderneemster die een plan had. Met alle reclame egards werd ze ontvangen en ze deed haar verhaal. Het gingen taarten worden. Geen taarten van Abel want dat waren maar van die opgespoten marsepeinen neptieten met dropveters. Neen, Loete ging ambachtelijk, en dan ook écht ambachtelijk vervaardigde appeltaart verkopen. Niets meer en niets minder. Maar daar moest natuurlijk wel een naam voor bedacht worden en uiteraard een logo. En dat kon Visser en de Graef communicatie wel doen. Ik zag het helemaal zitten. Een ambachtelijke taart, homemade met wellicht de naam ‘Apple and Pie’ want naast verrukkelijke appeltaartjes moest de toekomst ook al vastgelegd worden. Ik stelde voor om maar meteen een compleet traject in te gaan want dit ging gegarandeerd een marketinghit worden.
Nee, dat marketinggedoe hoefde niet en het bedenken van een naam al helemaal niet. Het werd simpel “loete’s taarten” en in het dorp waar ze woonde ging ze stukjes Loete’s taart uitdelen en dan zou het allemaal wel in orde komen. Immers iedereen kent haar daar.
Oja, of ze in taarten kon betalen want ze zat ff krap bij kas. ‘Natuurlijk’ zei ik tegen deze 13 jarige onderneemster, ‘Het kost precies één Loete’s Taart.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten